Buradan çıkmazsam çürürüm

Habertürk gazetesinden Esin Övet Deniz Seki ile görüştü. İşte Deniz Seki'nin camın arkasından, telefonla görüştüğü Övet'e aktardıkları:

MUTLAKA RUJ SÜRÜYOR

Deniz “Burada oyalanıyorum. Kalkıyorum, hafif de olsa makyajımı yapıyorum. Ruj sürüyorum. Koğuştaki kadınlara da rujlarını mutlaka sürmeleri gerektiğini söylüyorum. Bırakmıyoruz kendimizi. Her sabah uyanıp hazırlanıyoruz”

‘HAFTADA BİR GÜN TELEFON İZNİ VAR’ 

Haftada bir gün telefon izni var Deniz Seki’nin. Onu da annesini arayarak geçiriyor. İlk dakikalar da ağlayarak geçiyormuş.

Deniz Seki, hapishanede herkesin aynı olduğunu anlatıyor: “Deniz Seki’yi kimse tanımaz burada. Kapıda her şey biter. Burada herkes eşit” 

"BAYHAN'I KOVAMAM Kİ"

"Bayhan'ı ben çağırmadım. Ama gelirse kovamam, tabii ki görüşürüz. Bayhan ile bu mevzunun karıştırılması çok saçma. Ben ne düşündüysem, ne hissettiysem her zaman onu söyledim. O yarışmada ben o sözü söylediğimde Bayhan kötü bir şarkı söylemişti ve Aydan’ın hakkıydı. Bayhan’ın cezaevine girişi, o dönem konusu bambaşkaydı. Hâlâ o olayın gündeme gelmesi beni çok üzüyor. Çünkü gerçekten benim konumla bir ilgisi yok.”

"KALEM VE KAĞITLA BARIŞTIM"

“Kalem ve kâğıtla yeni barıştım. Dün ilk kez elime aldım. İlk olarak mektup yazdım. Sana (Esin Övet), Cengiz Semercioğlu’na, Ayşe Arman’a, Hıncal Uluç’a ve Onur Baştürk’e yazdım. Hâlâ devam ediyorum.

Arkadaşlarıma yazacağım, Ahmet Hakan’a yazacağım. Ve kitap yazmaya başladım. Burada senin hikâyen bile sıradan kalıyor. Acayip hikâyeler var. İkinci defa buraya dönmemim bir nedeni var. Diğer sefer şarkılar çıktı, şimdi de kitap çıkacak. Yazmaya başladım. Kendimi yazıyorum, geçirdiğim zamanı yazıyorum. Hislerimi yazıyorum. Günlük gibi ama değil.”

ŞARKI ÜRETEBİLMEK İÇİN SES KAYIT CİHAZI İSTİYOR

“Teybim olmadan hiçbir şey yapamıyorum. Ben şiir yazan biri değilim. Şarkı üretmem için teyp olması gerekiyor. Bakanlığa yazı yazdık, bekliyoruz. Etrafımı tabii ki güzelleştiriyorum. Yattığım yatağı, başucumu şekillendiriyorum. Perde yapıyorum. O kadar çok kitabım var ki...

"Çok güzel kitaplar geliyor, okuyorum. Ama verimhaneye çevirmem için teyp lazım ve burada insana ilham perileri gelmiyor. Öldüm de öbür dünyadan kendimi izliyor gibiyim. Duruyorum, öylece duruyorum. Bir şeyler üretmekse üretiyorsun ama yerleşmiyorum buraya. Üst katı kitaplarım için raf yaptım. Alt katta yatıyorum.”

"NORMAL BİR YARGILAMA İSTİYORUM"

Herkes her şeyin farkında ama davayı kapatıyorlar. Ben normal bir yargılama istiyorum. Benim buradan çıkmam lazım Esin. Yoksa ben burada çürürüm.”

"KEMAN DERSİ ALACAĞIM"

“Birlikte kaldığım insanların hepsi eğitimli insanlar. Şimdi İngilizce dersi alıyorum. Ameliyat sonrasında da keman dersine başlayacağım.” 

"HERKES ÇOK SAHTE"

“Herkesin 2 gazete alma hakkı var. Ben Habertürk ve Vatan gazetelerini alıyorum. Arkadaşlarım da diğerlerini. O yüzden her gazeteyi okuyabiliyorum. Televizyonu da sürekli izliyorum. Haberler çok ama çok önemli. Biliyorsun af çıkacak diye bekleniyor. O yüzden burada herkesin en önem verdiği şey haberler. Haberlerin izlenmediği bir gün yok.”

"Herkes ne kadar sahte. Herkes ne kadar oynuyor. Ben oynamadığım, sahte olmadığım için buradayım. (...) Kliplerimi izliyorum ama dediğim gibi öbür dünyadan kendimi izliyor gibiyim. Değişik bir duygu. Çamaşır çitilerken klibimi izliyorum. Nasıl anlatabilirim? Nasıl olabilirim? Ah ben burada olmamalıyım.”