Selçuk’ta algı üzerinden siyaset..

      Önceki gün Yeni Asır gazetesinin manşetinde “CHP’de ya yeğen olacaksın ya Kuzen” başlıklı bir haber dikkatlerimizi çekmişti.

    Haberin özeti şöyleydi;

    Selçuk Belediye Başkanı Filiz Sengel Ceritoğlu’nun, Belediye bünyesinde kurduğu Efes Tarlası Bakkalının başına kuzeni Cevher Karahan’ı getirdiği iddia ediliyordu.

    Bu iddiayı araştıralım, doğruysa elbette bu akraba kayırmacılığını biz de yazalım ve üzerine gidelim dedik. Çünkü parti fark etmeksizin Belediyelerde bu tür akrabacılık yapılanmalarına, oldum olası karşı olduğumuz iyi bilinir. Hatta İzmir’de bu tür konular en fazla bizim gazetede yer almıştır. Arşivlere bakınca bu gerçeği de görmek mümkün.

    Ancak Selçuk ile ilgili yazılanların gerçekle uzaktan ve yakından hiçbir ilgisi yok. Olayı araştırınca yazılanların içi boş ve algıdan başka bir şey olmadığını gördük.

    Çünkü “kuzen” denilen söz konusu kişinin hem böyle bir göreve getirilmediği gibi, Selçuk’un en varlıklı kişilerinden birisi olduğunu öğrendik. Dolayısıyla böyle bir işe ihtiyacı da yoktu. Ayrıca gönüllü olarak, yoksa maaş almadan mı bu işi yapıyor diye sorduk, öyle bir şey de yok. Yani tamamen uydurma.

    Dediğim gibi gerçek olsa ayrıca çıkara dayalı bir iş olsa biz de sonuna kadar üzerine gidecek ve bu akraba kayırmacılığını herkese anlatacaktık.

    Araştırma sonrasında Yeni Asır’dan ilgili arkadaşla konuştum, araştırıp olayın gerçek olmadığını söyledim. Kendileri de “Ama, Selçuk’ta bu olay konuşuluyor..” dedi. Yani haberin duyum üzerinden yapıldığı anlaşılıyordu. Ben de yanlış duyum olduğunu, en azından düzeltme yapılabileceğini kendisine söyledim.

   Aradan iki gün geçti, düzeltme, yani gerçeklerin yazılmasını beklerken, bugünkü Yeni Asır’da bu kez yine aynı kişi üzerinden (Cevher Karahan) önceki habere de atıf yapılarak “Filiz hanımın akraba çiftliği..” diye farklı bir habere yer verildi. O yüzden bu olayı yazmak elzem oldu.

   Yeni Asır’daki bugünkü iddia ise şöyle;

    Yine Cevher Karahan’ın Belediye tarafından kurulan başka bir kooperatifte yönetim kurulu üyesi olduğu dile getiriliyor. Bu kez Yeni Asır, konuyu Selçuk AKP İlçe Başkanının sözleri üzerinden haber yapmış. Habere bakınca, sanki bir çıkar ilişkisi olduğuna dair başka bir algı yaratılmaya çalışılmış.

   Hadi bunu da araştıralım, olur ya bir çıkar ilişkisi vardır ve belki bu doğrudur dedik.

   Ne ilginçtir ki bu iddianın da içi boş. Çünkü ortada çıkara dayalı bir mesele yok. Söz konusu kooperatiften Yönetim Kurulu Üyeleri hiçbir ücret almadan tamamen gönüllülük esasında katkı da bulunuyorlar. Örneğin varlıklı olduğu bilinen Cehver Karahan’ın bırakın buradan faydalanmayı, üstüne bu kooperatife maddi destek verdiği de konuşuluyor.

   Peki, bu destek ne için?

   Selçuk’ta bu kooperatif çatısı altında üretenlere katkı olsun, Selçuk’a bir fayda getirsin diye.

   Bunun neresi kötü!

   Keşke tüm kooperatifler bu şekilde çalışabilse ve bulunduğu yere, gerek üretim gerek istihdam adına katkı koyabilse..

   O halde yapılan habercilik, kötü niyet değildir de nedir?

   Mesela;

   Konu üzerinden polemik yapan AKP İlçe Başkanının varlıklı olan kardeşinin, bir önceki yıl giderayak AKP’li Belediye döneminde direkt “bakanlık onayı” ile işe alınması Yeni Asır’ın habercilik kriterleri içerisine neden girmez de, bu tür topluma faydalı işlere çamur atılır?

   Çünkü belediye CHP’li belediye olunca, yanlış veya doğru fark etmiyor!

   Başka bir örnek verelim mi?

   AKP’li olan Bergama, Kiraz, Bayındır, Kınık ve Cumhur İttifakı içerisindeki MHP’li Aliağa Belediyesi aleyhinde haber ve yazılara rastladığınız olmuş mudur?

   Olmaz, olamaz.

   Çünkü Yeni Asır’ın tek görevi var, o da CHP’li Belediyelere vurmak..

   Sözün özü;

   Selçuk’ta algı üzerinden siyaset yapılmak isteniyor ve Yeni Asır’da bu algı siyasetine taşeronluk yapıyor.

   Karşılığı var mı?

   Toplum nezdinde hiçbir karşılığı yok. Herkes gülüp geçiyor.

   Hatta bazı CHP’li Belediye Başkanları “Yeni Asır aleyhimizde yazdıysa, bizim için gurur vesilesidir..” noktasına kadar gelebilmiş durumda…

   Bu bakış açısı da Başkanların değil, Yeni Asır’ın ayıbıdır..