Yukarı
29

Emre Eş

'Herkesin umudu olmak istiyorum!'

15 Ağustos, 2016

Babam inşaat işçisiydi. Bu canavarla sekiz(8) yaşında iken tanıştım. Bir devlet hastanesinde tedavi oluyordum. Altı(6) ay sonra hastanede enfeksiyon kaptım. Tüm hastaneyi mikroplar sardı ve dışarı konuldum. Hasta hastane dolaşırken bize LÖSEV sahip çıktı. Tedavime Lösante Lösemili Çocuklar Hastanesi'nde devam ettim.

Ama o kadar iyi bakılıyordum ve o kadar çok ilgileniyorlardı ki, tedavimin 3 sene sürdüğünü fark etmedim bile! Mart 2008 de tamamen iyileşmiştim. Ama Azrail peşimizi bırakmadı 2008'deki bir trafik kazasında annemi ve teyzemi kaybettim. Bana yine LÖSEV sahip çıktı. Psikologlar, doktorlar, hemşireler, iyileşmiş gençler acımı paylaştılar. Hep yanımdaydılar. Dr. Üstün amcam hemen beni Amerika’ya kampa yolladı. Rüya gibi bir tatil yaptım.

Babam şimdi temizlik işçisi olarak çalışıyor. Bir küçük kardeşim daha var. Ben şimdi lise 3’e geçtim. Okul birincisiyim. Üniversitede hukuk veya psikoloji okumak istiyorum.

Hayatta güçlü olmak ve ayakta kalmak çok önemli. Babamın, kardeşlerimin, Üstün amcamın, Emre abimin beni ne kadar çok sevdiklerini hissediyorum ben de onları çok seviyorum.

İnsanlara bir mesaj vermek istiyorum Emre Abi! Paylaşır mısın?

Elbet paylaşırım güzel kardeşim!

“Ben sizin de çocuğunuz olabilirdim. Tüm yaşadıklarım sizlerin de başınıza gelebilirdi. Önemli olan, bunlar başınıza gelmeden düşünmeniz ve merhametinizi göstermenizdir. Lütfen bağışlarınızı lösemili çocuklar için LÖSEV’e yapınız. Bir hayatta siz kurtarınız. Bundan sonraki yaşamımda, herkesin göz yumduğu, görmediği şeyler için mücadele edeceğim. Çaresiz, zor durumdaki herkesin umudu olmak istiyorum. Çocukları ve sizleri çok seviyorum.."

“Rümeysa”

Sekiz(8) yaşındayken lösemi hastalığına yakalanan zorlu tedavisinde üç(3) seneden fazla direnen, tam iyileştiği sırada çok sevdiği annesini ve teyzesini trafik kazasında kaybeden Rümeysa’nın öyküsünü yazmaya çalıştım.

Şuncacık yazıyı yazmak belki benim adıma biraz daha kolay oldu ama yazdıklarımı yaşamak her bünyenin kaldıracağı bir durum değil!

Bu çok özel, güzel insanların buluştuğu ailenin bir parçası olduğum için ayrıca minnet borçluyum.

Lösev'i unutmayın olur mu?

 



Yorumlar

Bu haberde yorum bulunmamaktadir.

Yorum Ekle