Türkiye kendi ile yüzleşmeli/hesaplaşmalı!

Türkiye geçmişinden ders çıkarabildi mi?

Türkiye geçmiş siyasal süreçlerinden(!) ders çıkarabildi mi?

Tarih boyunca geliştirilen fikirlerin aksine kendi yararımıza kullanamadığımız, doyurucu olmayan yönetimlerden, yarattıkları siyasal sorunlarından kurtulabildik mi?

Hukukun tıkanmasına neden olanları temizleyebildik mi?

1950’li yıllarda siyasal zaferin sarhoşluğu ile başlayan ve siyasi ambargonun uygulanmasıyla ülkeyi nerelere götürdüklerinin farkında olmayanlarla gelecek yazılmayacağının farkına varabildik mi?

Gazetelerin/Gazetecilerin ve ifade özgürlüklerinin hedef alınmasından,

Toplumsal bunalımlardan ve insan garabetlerinden,

Kahramanlarından yarattıkları suçlularından,

Magazin senaryolarına benzeyen olaylarla, bardağı taşıran son damlaların hayatımızı sürüklediği kaostan,

İç siyaset sorunlarıyla boğuşurken, dış politikadaki derin sıkıntılarından,

Geçmiş dönem suçlarının/suçlularının burnumuzun dibine kadar uzanan gölgesinden,

KURTULABİLDİK Mİ?

Hayatın sizce anlamı ne?

Hala çook özel sorunlarımız var…

Ağır insan hakları(!) ihlalleri yaşanmaya devam ediliyor. 

Demokrasi(!) dersi verenler kendi söküğünü dikemezken, toplumsal yüzleşme, hesaplaşma ve özür konularında demek ki herkes “kendine Müslüman-mış(!)”diyoruz!..

Geçmişle hesaplaşmayı bir intikam silahı olarak kullanarak, ne insan haklarını, ne de demokrasi ve hukuk devleti değerlerine dayanan bir siyasal kültür sistemi inşa etmeye çalışarak, toplumsal barışı bu şekilde güvence altına alamayız.

Türkiye’ye hızlı yüzleşme dersi!
Türkiye, 1923-1987 döneminde 26 yıl sıkıyönetim askeri rejimi, 1987-30 Kasım 2002 döneminde de 15 yıl olağanüstü hal rejimi altında idare edilmiştir. 92 yılın 41 yılı olağanüstü rejim koşullarında geçmiştir.

OHAL’den çıkamayan 2017 Türkiye’siyle yola devam ediliyor!

Özellikle demokratikleşme, ifade özgürlüğü gibi konularda hala değişmeyen büyük sorunlar yaşıyoruz.

İnsanlar genel anlamda bıkkın, umutsuz ve hatta kaçmaktan bahsediyor...

Geçmişle hesaplaşma/yüzleşme konusu Türkiye için önemli bir ders konusu oluşturabilecek durumdadır.

Uzak ve yakın yakıcı dönemlerin, olayların, acıların mevcut olduğu bir ülkede, geçmişle hesaplaşmada gerçek anlamda bir sefalet yaşanıyor olması elbette hüzün vericidir.

Bugünü ve geleceği insan haklarına dayalı demokratik bir barış kültürü üzerinde inşa etmek istiyorsak, geçmişle yüzleşmek ve hesaplaşmak zorundayız.

“Demokratik değil” eleştirisini yaparken önce iğneyi kendimize batıralım…

BİZ NE KADAR DEMOKRATİK DAVRANIYORUZ?

Hukukun üstünlüğü ilkesinin gerektirdikleri yerine getiriyor muyuz?

Yargının bağımsız ve tarafsızlığını koruyor muyuz?

Yapısal sorunlarımızı giderdik mi?

Ne zaman ki yüksek politik irademiz(!) unuttuğu geçmişiyle yüzleşir ve hesaplaşır,

Ne zaman ki hukukun üstünlüğü ve demokrasi, insan haklarına ve azınlıkların haklarına saygıya dayanır,

Ne zaman ki insan hakkı ihlallerin tekrarlanmayacağına dair önlemler alınır,

Bu doğrultuda politik iradenin temsilcilerinin geçmişle yüzleşme konusunda henüz atılmış adımları yok.

Ne yapsak hepsini, hızlandırılmış yüzleşme(!) kurslarına mı göndersek!..