Çocuklar, günahkar büyüklere teslim (2)

   Kalbim sıkışıyor çocuklarımızın acılarına, yanan canlarına!..

   Ah çocuklar ahh!..

   Derdimiz çok büyük…

   Sorunlarımız çok ciddi bir boyutta!..

   #ecrin #leyla #eylül #sedanur ve diğerleri bu çocuklar hepimizin!

   “İlgilenemeyeceğiniz çocukları dünyaya getirmeyin. Çocuklar zevk tohumu değildir”  diyen Sokrates’e katılmamak mümkün değil. Koruyamıyorsan, bakamıyorsan yapma çocuk!..

   Çocuk yapmak bireyin doğum öncesinden başlayarak tüm gelişim evrelerinde sağlıklı bir biçimde yetişmesini sağlamak; her nevi fiziksel, duygusal ve cinsel istismar ile her türlü ihmalden korumak değil midir?

   “Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı, Onlar her koşulda yetişkinlerden daha özel ele alınmalıdır” diyerek tarihe önemli not düşen M.Kemal Atatürk’ü anlamamışız!..

   Oyun oynarken kaybolan, istismara uğrayan, ölü bulunan çocuklar için Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı “çocukları korumak” için ne yapıyor?

   Hani güzel günler görecekti çocuklar.  Çocuklarla, cellâtlar aynı evrende yaşamamalı. Şimdi bu çocukların yüzüne bakın, ömür boyu içiniz yansın!

   Gelecek umudumuz için elimizde sadece çocuklarımız var. Çocuklar için umut etmekten daha iyisi ve onurlusu var mı?

   TÜRKİYE DE ÇOCUKLAR KORUNMUYOR!

   Türkiye’de bütüncül, kapsamlı ve tüm kurumların etkin entegre olduğu bir çocuk koruma politikası yoktur.

   Uzun yıllardır ülkemizde, çocukları korumak için, toplum temelli, çocuk yararını gözeten alternatif hizmetler de üretilememiştir.

   Yasal düzenlemelerdeki yetersizlikler göz önüne alındığında ülkemizde risk altında yaşayan ‘tüm çocukların korunması’ açısından, önemli eksiklikler olduğu görülmektedir.

   Türkiye’deki çocuk koruma sistemini oluşturan politikalardaki yetersizlikler çocuklarının geleceğinden çalmaktadır. Bütçeden bu sisteme ayrılan yetersiz pay ve tüm çocukların korunmasına yönelik ciddi bir anlayış geliştirilememiştir.

   “Çocuk koruma sistemi” olarak, bir toplumda çocukların ihmal ve istismardan korunması için, çocuğun tam iyilik halinin devamını hedefleyen hizmetlerin organize edildiği yasal ve örgütsel yapıdan bahsedilmelidir.

   Korunması gereken çocuklar olgusu, her toplumun içinde bulunduğu kendine özgü siyasal ve sosyal ortamın, ekonomi politikalarının bir ürünü ve önemli sosyal sorunlardan biri olarak kendini göstermektedir. Bu sosyal sorun çocukların yaşamına mal olmaktadır.

   Çocuğun korunmasına ayrılan bütçe olanakları yetersizdir. Uygulamalarda, bilimsel yönetim ve “yönetişim” ilkelerine aykırılıklar, meslek elemanı sayısının yetersizliği temel sorunlardır.

   Türkiye’de kendi öz ailesi yanında bakımı sağlanamayan, ailesi yanında olmasına karşın ihmal edilen, yoksulluktan dolayı sağlıklı gelişimi risk altında bulunan olumsuz yaşam koşullarında yaşamaya çalışan, buna karşılık korunma kararı bulunmayan, kamunun herhangi bir şekilde ilgi alanında olmayan çok sayıda çocuk bulunmaktadır.

   Tüm çocukların bakımı ve korunması kamunun ilgi alanında olmalı, kayıt altına alınmalı, denetlenmeli ve çocuklarına bakabilmeleri için ailelere, gereksinim duydukları her türlü destek sağlanmalıdır.

   Tüm dünya ölçeğinde var olan sosyoekonomik sorunlardan en çok çocuklar olumsuz etkilenmekte, bazı çocukların temel gereksinimleri karşılanamamakta, “sağlıklı bireyler olarak yetişebilmelerinin önünde engeller” bulunmaktadır.

   Ülkemizde çocuğa ilişkin iyi niyetli ancak ağır aksak yürüyen düzenlemeler var. Yasa aileyi ve çocuğu bir arada desteklemeyi amaçlasa da yaygın politika ve örgütlenme biçimine sahip olmadığı için sağlıklı sonuçlar elde edilemiyor.

   “Çocuğu ilgilendiren bütün faaliyetlerde, ‘çocuğun yararı’ temel düşünce” olmalıdır.  Her çocuğun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlâksal toplumsal gelişmesini sağlayacak yeterli bir hayat seviyesine hakkı vardır.

   Ülkemizdeki sosyal politika açısından, ‘çocuğun korunması’ konusunu devlet politikası haline getiremedik, Tüm toplumun entegre edileceği, yeterli kaynak ve finansman  sağlanmadı ve çağdaş bir çocuk koruma sistemini oluşturamadık.

   Türkiye’de çocuk koruma sisteminin ve tüm çocukların korunmasına yönelik uygulamaların geliştirilebilmesi için yeterli toplumsal bilinçlendirmeler yapılmıyor.

   İlgili yasal düzenlemelerin uygulama konusundaki güçlükleri/eksiklikleri acilen belirlenmeli ve giderilmelidir.

   Çocuklara yönelik cinsel istismar suçlarının giderek arttığı günümüzde gelişmiş ülkelerin çocuk koruma sistemlerinde varolan çocuk ve aile destek programları geliştirilmelidir.

   Çocukların korunması, ancak kamu kurum ve kuruluşları, sivil toplum örgütlerinin hepsinin dahil olduğu, etkin bir şekilde işbirliği yapabileceği, birbirine entegre edilmiş bütüncül çocuk ve aile politikalarıyla olanaklı hale gelebilir.

   ****

   Büyüklere uymayın çocuklar!

   Yaramazlık yapın,

   Gülün, 

   Oynayın, 

   Sevin, 

   Sevilin.. 

   'Bu dünya sizin'  Fadıl Çay

****

   Çocukları günahkâr büyüklerden koruyun!