OHAL kapsamında çıkarılan KHK ile 9 Kasım'da kamu görevinden ihraç edilen ve işlerine dönmek amacıyla açlık grevine başlayan Nuriye Gülmen ve Semih Özakça'nın "silahlı terör örgütüne üye olmak", "terör örgütü propagandası yapmak" ve "Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Kanunu'na muhalefet" suçlarından yargılandığı davaya devam edildi. 

Ankara 19. Ağır Ceza Mahkemesince Sincan Ceza ve İnfaz Kurumları Kampüsü'ndeki duruşma salonunda görülen davanın 4. duruşmasına, ev hapsi kararı verilen tutuksuz sanık Semih Özakça ile tutuksuz sanık Acun Karadağ katıldı. Tutuklu sanık Nuriye Gülmen ile tedavi gördüğü Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin tutuklu odasından SEGBİS aracılığıyla bağlantı kuruldu. Duruşmayı bazı CHP'li milletvekilleri de izledi.

12:40: Mahkeme heyeti öğle arası diyerek saat 14:00’e kadar davaya ara verdi.

14.20'de tekrar başlayan duruşmara Nuriye Gülmen savunmasına devam etti: 
Saldırılar halka karşı ne kadar yoğun olursa, siz de o kadar açlık grevi göreceksiniz. Bizim açlık grevi Dünya çapında görüldü. Faşizmin arttığı oranda halk açlık grevi yapmaya devam edecektir.

GÜLMEN İFADE VERMİYOR BEYANDA BULUNUYOR

Nuriye’nin avukatı Ömer Faruk Eminağaoğlu söz alarak Nuriye Gülmen'in beyanlarının tutanağa savunma olarak geçmesine itiraz etti. Eminağaoğlu müvekkilinin duruşmaya gelmedikçe ifade vermeyeceğini söyledi.

Gülmen daha sonra sözlerine devam etti: Gülsüm Elvan’ın kolunun kırılması, Antalya’da adımızın geçtiği pankart açan öğrencilerin tutuklanması, bunların hepsi halkın bizi sahiplenmesinin önüne geçmek için yapılmıştır. İçişleri Bakanlığı’nın özel bir saldırısı oldu. Adımıza kitapçık çıkardı. Vasat bir İngilizce ile sonra akşam 9’da eve gidip yiyorlar dedi. Twitter paylaşımlarımızı sordular, soracak soruları bile yoktu. Neden tutuklandığını bilmiyorum. Sorulan sorulara hayır diyorum. Sorulacak soruları kalmadı. Dosyaları birleştirip aniden tutuklandık. Sincan Hapishanesi’nde kaldım. Orası bir tecrit hapishanesi, çok ağır koşullar altında kaldım.

REFAKATÇİSİZ KALAMAZ RAPORUNA RAĞMEN 18 GÜN REFAKATÇİSİZ KALDIM

14.42: Açlık grevime uygun olmayan tecrit ortamında bulundum. Sonra Numune Hastanesi yoğun bakım ünitesine getirildim. Ancak hapishaneye dönmek için dilekçe verdim. Çünkü hapishanede devrimci dayanışma vardı. Numune Hastanesi’nde hayati tehlikesi vardır, refakatçisiz kalamaz raporuna rağmen 18 gün refakatçisiz kaldım. Kendi ihtiyaçlarımı karşılayacak durumda olmama rağmen. Sincan cezaevinde tecritte bile olsam tekerlekli sandalye ile hava alma güneşi görme şansım vardı. Hastaneye getirilmeye itiraz etmemin en önemli nedeni, beni hasta olarak görmeleriydi. Ben tedavi olmak istemiyorum. Ben direnişçiyim ben ne için hastanede kalıyorum?

14.53: Bir gece hapishane müdürü geldi beni hasteneye götüreceğiz dediler. Zorla çarşaflardan tutara üçüncü derece yoğun bakım ünitesine koyuldum. Zorla müdahaleye zemin hazırladılar. 24 saat perdemi aralayıp rapor verdiler birilerine. Birgün jandarma gelip sen yürüyebiliyorsun seni yatağa bağlayalım dedi kabul etmedim. Çok gergin bir ortam sürekli baskı altındayım. İçeride tuvaletimi yapmak, insanlar izlerken onur kırıcıydı. Yoğun bakımda kalmak istemedim. Hekimlere 'sizi hekim olarak görmüyorum' dedim.

15.08: Yoğun bakım ünitesine kaldırıldığımda ise perde ile kapatılan bir bölme idi burası sadece. Sürekli perde arkasından beni gözetliyorlardı. Duyabiliyordum, 'Komutanım kalktı bu' diye bilgi veriyordu. Aynı perdenin arkasında poşet geçirilmiş bir sandalyede tuvaletimi yapmamı istediler. İçeride tuvaletimi yapmak, insanlar izlerken onur kırıcıydı. Sonra mahkum koğuşuna götürüleceğimi, oranın daha iyi olduğunu söylediler. Getirdikleri yerde gözlerime inanamadım.
Gün ışığı yok. Havalandırması yok. Gece gündüz kafamda yanan bir ışıkla yaşıyorum. Uyuyamıyorum.

15.16: AHİM KARARINI UYGULAYIN

Hapishanede açık görüş yapma hakkım var. Burada demir parmaklıkların ardında ailem ile gardiyanların karar verdiği kadarıyla görüşebiliyorum. 15 dakika belki. Avukatlarım ile avukat görüşünü koridorda diğer tutsakların gardiyanların yanında yapmak zorunda kalıyorum. Dışarıda iken bizimle birlikte olan bizimle ilgilenen hekimlerimiz vardı. Onlara kendimizi anlatabilmiştik, hasta doktor güven ilişkisini onlarla kurmuştuk. AİHM karar verdi, kendi doktorlarının görmesine izin verin diye. Ben dilekçe verdim, doktorlarım dilekçe verdi. Ama AİHM kararına ve onca dilekçeye rağmen beni hala kendi doktorlarım ile görüştürmediler.

15.19: Benim kaçma şüphem yok, şuradan iki adım tuvalete gidebiliyorum sadece. Ne diyerek beni hala burada tutacaksınız. Semih'i basından takip ettiğim kadarıyla tahliye sonrasında çok daha iyi görünüyor. Çünkü sevdiklerinin yanında. Tarih direnenleri, bizi yazacak. Ancak sizi de yazacak. Kimse ölmek istemez, biz ölmek için açlık grevi yapmıyoruz. Ancak karşımızda bizi ısrarla öldürmek isteyenler var. Bu olmak zorunda değil. Beni tahliye etmenizi istiyorum.

15.25: Onca saldırıya rağmen orada hala benim savunmanlığımı yapan avukatlarıma sevgi ve selamlarımı iletiyorum. Sayıları önemli değil ben onların çok olduğunu biliyorum. Nuriye annesi,babası ve kızkardeşi Beyza'ya sevgilerini ileterek beyanını bitirdi.

MAHKEME BAŞKANI: SİZİ BURAYA GETİRMEYEN BİZ DEĞİLİZ

15.35: Duruşmara Gülmen'in beyanlarının ifade olarak tutanağa geçirilmesine avukatları itiraz etti. Bu itirazın ardından mahkeme başkanı şu açıklamayı yaptı: 
Siz savunma yapmayacağım dediniz ama sizi buraya getirmeyen biz değiliz. Dolayısıyla, şimdi verdiğiniz beyanları savunma olarak kabul edip diğer hususlarda susma hakkınızı kullanmış kabul edilme gibi bir hukuki sonuç doğabilir.

15.40: Mahkeme başkanının açıklamasının ardından tekrar söz alan Nuriye Gülmen, 'Ben bir kamera karşısında değil, o salonda sizi görerek, seyircileri hissederek, belki sizden hesap sorarak savunmamı vermek istiyorum. Ancak bunu buradan yapamıyorum' dedi.