Madenciler pet şişeyle ihtiyaç gideriyormuş!

Vahşi üretim koşulları bir kez daha ortaya çıktı.Soma'da 301 madencinin yaşamını yitirmesinin ardından, madenler için sadece yasal düzenlemeler yapan hükümet madenlerde ortaçağ koşullarının derinleşmesine neden oldu. Torba yasayla yapılan mesai ve maaş düzenlemesinin faturası da yine işçiye kesildi. 301 madenci can vermesine rağmen ülkedeki diğer madenler denetlenmedi, denetlenenler ise Bakan Çelik'in itiraf ettiği gibi '50 kişinin araya girmesi' nedeniyle kapatılmadı. Yine yaşam odaları hükümetin ısrarı yüzünden resmen zorunlu hale getirilmedi. Soma'dan Ermenek faciasına değişen tek şey işçi için daha da cehenneme dönen çalışma koşulları oldu.

Madenciler ve madenci yakınları çalışmak zorunda bırakıldıkları koşulları Bakan Faruk Çelik'e anlattı. Madenciler aylardır maaş alamıyor, servisler kaldırıldı, artık yemek de verilmiyor, yemek molası ise sadece 15 dakika. Dayıbaşılar burada da devrede işçinin tuvalet molasına bile izni yok, ihtiyaçlarını pet şişeyle gideriyorlar. İşçinin sendika hakkı yok ama patronlar köle koşullarını dayatmakta ortak hareket ediyor. İşte o anlatımlar;

-İki oğlu madende mahsur kalan baba Şükrü Haznedar, “Oğullarım 3 aydır para alamıyordu. Alacaklarının ödeneceği vaadiyle indikleri madenin önünde umutsuz bekliyorum” dedi.

-Herkes evinden zeytin, peynir, domates, soğan ve ekmek getiriyordu. İşveren yalnızca 15 dakika öğle arası veriyordu. Bu arada madenden geri çıkıp-inmek mümkün olabilir mi? Bu yüzden yerin yüzlerce metre altında yere sofra kurup getirdiklerimizi yiyoruz. Facia da böyle bir yemek sırasında oldu.

Daha acısı maden ağaları tuvalet izni bile vermiyordu. Arkadaşlarımız pet şişelere ihtiyaçlarını gideriyor, vardiya bitiminde dışarı çıkarıyordu.
Ermenek’te hiç bir madende sendika yok, işverenin insafına kalıyoruz. Buradan çıkıp başka bir madene gitsek, bizden önce adımız gidiyor. İşverenler söz birliği yapıyor, bu şartlarla çalışmaya zorluyor.

3 aydır, bu yasanın ardından servisleri de kaldırdılar. 20 kilometre yoldan kendi tuttuğumuz araçlarla geliyoruz. Ekmeğimizi ‘Torba’ ile kestiler, kazalarda kaç canımızı yediler.”

ALACAKLARIYLA MADENDE KALDILAR

Ocağın kapısında bekleyen Şükrü Haznedar, içeride kalan iki oğlundan ve diğer madencilerden bir haber gelmesini bekliyor. Çaresiz baba Haznedar, “Ali’m 34 yaşındaydı. 3 çocuğu vardı. Kerim’im 32 yaşındaydı, onun 2 çocuğu vardı. 3 aydır alacaklarını alamıyorlardı. ‘Paralarınızı vereceğiz, gelin’ dediler, ocağa indiler. Alacaklarıyla şimdi suyun bastığı madende kaldılar. Allahtan ümit kesilmez ama o kadar tazyikli suda da ümit olmaz. İşçiler bu baskının daha önceden işaret verdiğini söylüyorlar. Ölçüm yapılsaydı, risk ortaya çıkardı ama bunu yapmadılar” diye sitem etti.

gerçek gündem