1 Mayıs'ın Sonsuz Ezilenleri

1 Mayıs ne sizce?

Sadece devlet memurları ve öğrencilerin tatil yaptıkları, hele bir de bu yıl olduğu gibi haftasonu ile birleştiyse, kalator arkadaşların, yazlıkçıların bir kaçamak niyetine kullanıp şehirden kaçtıkları ve mini bir tatil yaptıkları bir günden başka bir şey değil bana göre.

 Çalışan,çalışmaya ve ezilmeye devam ediyor. Emekçi sanayi işçileri, ayakkabı boyacıları, satıcılar, garsonlar, fabrika çalışanları, turizm çalışanları, çocuk işçiler ve aklınıza gelen diğer bütün emekçiler hayatını bayram havasında yaşayanların 1 Mayıs işçi bayramında da rahat etmeleri içinçalışmaya devam ediyorlar.Emekçilerin her gün biraz daha sarp bir yokuşa sürüldüğünü düşünürken aklıma şu dizeler geliyor:

“Sisyphos’u gördüm, korkunç işkenceler çekerken;

Yakalamış iki avucuyla bir kayayı,

ve kollarıyla, bacaklarıyla dayanmış kayaya,

habire itiyordu onu bir tepeye doğru,

işte kaya tepeye vardı, varacak, işte tamam,

ama tepeye varmasına tam bir parmak kala,

bir güç itiyordu onu tepeden gerisin geri,

aşağıya kadar yuvarlanıyordu yeniden baş belası kaya,

O da yeniden itiyordu kayayı tekmil kaslarını gere gere,

kopan toz toprak habire aşarken başını üstünden,

O da habire itiyordu kayayı, kan ter içinde... (Odysseus, İlyada, XII, 593 vd.) Homeros

Ben yeryüzünde iki ırkın olduğuna inanıyorum: “Sömürülen halklar, sömüren halklar” .

Seçim zamanı en çok kapısı çalınan kesim işçi sınıfıdır. Meydanlarda işçilere binlerce söz verilir ve içlerinde kayalarını tepeye çıkaracakları umudu doğar. Fakat asıl olan, yüzyıllardır emekleri sömürülen işçilerin, aş, iş, söylemleriyledüşüncelerinin de sömürülmesidir. Her seçimden sonra yuvarladıkları kayanın katmerli hale geldiğini anlayan işçi, umudunu başka bir seçime saklar. Ve seçim….. ve seçim….uzar gider.

1 Mayıs, işçilerin, üstlerine doğru yuvarlanan kayayı tepeye ulaştırma çabasıdır. İşçi bayramı!!! Bir meydanda 34 kişinin kurban edildiği bayram!!! Sömüren ırk var olduğu sürece sayıları hızla artan sömürülen ırkın bayramı…

Ve işte çözüm;

Emekçi işçilerin tümü bir olmalı ve sömürüye karşı bir tek halk olarak mücadele etmelidir. Ürettiğini tüketen tek halk olan işçi sınıfı, kendi gücünün farkına varmalıdır…

Bütün haksızlıklara inat, 1 Mayıs kutlu olsun.

“Ey uğruna bütün bağımlılığımı ve gücümü,

umudumu ve inancımı feda ettiğim halk.

Artık inancın söndüğü ve henüz bir ışığın

sana verilmediği bir çağda, her akşam mutsuz

yuvanda, şu ölümsüz dini sembolü tekrarla

Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik!

Evet, selam ey büyük ve ölümsüz sembol.

Selam! Gün ışığına çıkman yakındır” (Lerdu-Rollin 7 Kasım 1847, Lille)