31 Mart, Kılıçdaroğlu’nun sınavı olacak…

   CHP Genel Başkanı Sn Kemal Kılıçdaroğlu’nun (Genel seçimleri ayrı tutarak..) özellikle 2014 yerel seçimlerinde yaptığı hatalar hala unutulmuş değil. O zamanlar “CHP’yi ve seçim bölgelerini yeterince iyi tanımıyor. Biraz daha zaman verilmeli” diye ağırlıklı görüşler vardı. Kısmen de doğruydu bu görüşler. 2014 yerel seçimlerinden günümüze birçok seçimde de benzer hataları tekrarladı. Fakat alternatifsizlikten dolayı bunlar da bir şekilde görmezlikten gelindi. Ama artık bir yere kadar. Tabir yerindeyse, bu kez dananın kuyruğunun kopacağı noktaya gelindi. Bu nokta ise, 2019 yerel seçimleri..

   Şu sıralar seçim borsası yine hareketlenmeye başlamış durumda. Borsa diyorum çünkü adamını bulan Ankara’nın yolunu tutmaya başladı. Akabinde, “Çanta ile gidenler bile var” dedikoduları da gittikçe yaygınlaşmaya başladı. Biz şimdilik buna her ne kadar dedikodu desek, 2014 yılında yaşanan kirli ilişkiler “Neden olmasın” sorusunu da ister istemez akıllara getirmiyor değil.

   Örneğin geçmişte 5’li çete vardı. Şimdi de benzer biçimde, aday pazarlığı yaptığı iddia edilen "Avukatlar Çetesi" diye bir yapılanmadan bahsediliyor. Bunların önü biran önce alınmalı.

   Bakınız benzer bir süreci CHP bir daha kaldırmaz, kaldıramaz. Çünkü geçmiş seçimlerin verdiği yılgınlık, güvensizlik ve öfke bu kez üst seviyelere ulaşmış durumda. Zaten ön seçimden yoksun bir şekilde seçimlere gidilmesi ayrı bir problem oluşturmuş durumda. O nedenle, eğer yerinde ve doğru adaylar belirlenmediği takdirde; bırakın diğer partilere karşı üstünlük kazanmayı, sandığa gidebilecek seçmeni bulmak bile zor bir hale gelecek. Konuştuğum birçok CHP’li aynen bu görüşte.

   Şimdi top Kılıçdaroğlu’nda. Çünkü tek karar mercii o gösteriliyor. PM ve MYK’nın da etkisi olmayacak mı?

   Elbette olacak ama herkeste iyi biliyor ki, asıl karar verici bizzat Kılıçdaroğlu’nun kendisi olacak.

   Peki, yerinde ve doğru aday belirlemek için nasıl bir yol izlenmeli?

     1- Öncelikle hatır gönül işleri bir tarafa bırakılmalı.

     2- Mevcut Belediye Başkanlarının Genel Merkez üzerindeki hegemonyasına son verilmeli. Başarısız olanlar tekrar aday yapılmamalı. Başarısızlığın ölçüsü ise gösterilen performans tablosunda mevcuttur.

     3- Belediye Başkanları için bırakın 3. dönem kuralını, 2. dönem kuralı esas alınmalıdır. 2. dönem, 10 yıl ediyor. Böylesine uzun bir zamanda başarılı olmayan bir Başkana, 10 dönem de verilse hiçbir şeyin değişmeyeceği aşikârdır.

     4- Bizzat Genel Başkan tarafından görevlendirilenlerin dışındaki Genel Başkan Yardımcılarının, aday pazarlığından uzak tutulması sağlanmalı.

     5- Olası adaylar, parti mutfağından yetişmiş olmalı. Ayrıca partisine karşı sorumluluk taşımalı. Kerameti kendisinde zannetmeyen liyakat sahibi insanlar tercih edilmeli.

     6- Ve belirlenecek adaylar, partisine dışarıdan oy getirebilecek özelliğe sahip olmalı. AKP ve MHP’nin olası ittifakına göre hareket edilmeli.

     7- Aday sokağa dokunabilen sempatide olmalı.

     8- Özellikle butik ilçelerde kadın adaylara önem verilmeli. Ve kadına verilmesi gereken değer söylemde kalmamalı.

   Bakalım yine aynı tas aynı hamam mantığı sürecek mi, yoksa geçmişten ders çıkarılıp gereken önlemler alınır mı?

   Ancak şu bir gerçek ki, bu seçimler; bir anlamda Kılıçdaroğlu’nun çıkış veya yok oluş süreci olacak…