Yakmaya Devam Ediyorlar

Kan sızıntısı durmayan o yarayı yine açmaya başladılar.
O fotoğrafı görmüşsünüzdür.
Katledilenler ile katletmeye yeltenenler aynı panoda bir araya getirilmiş.
Hafızalarımızda utanç müzesi olarak yerini alan, AKP’nin dayatmacı anlayışında ise bir Kültür Müzesi haline getirilen, Madımak Otelinin ölü kokusu taşıyan dumanları, bir kez daha sindi Anadolu’nun çorak topraklarına.
Ülkenin belleğinde kirli ve kalıcı iz bırakan 2 Temmuz katliamını andığımız şu günlerde acılı ve öfkeli yüreklere su yerine, yine göz yaşı serpiştirildi.
2 Temmuz 1993 Yılında Madımak Otelini yakmaya çalışırken ölen iki yobazın isimleri burada oluşturulan panoya konuldu.
Yani yakmaya çalıştııkları insanların arasına!
Yuh sizin insanlıktan nasibini almamış zihniyetinize.
Buradan AKP’lilerle bir ironi yapalım.
Mesela Yassıada da bir pano oluşturulsa o panonun içerisine Adnan Menderes, Hasan Polatkan ve Fatin Rüştü Zorlu’nun isimleri, yanlarına da bunları astıran cuntanın başı Cemal Gürsel ve arkadaşlarının isimleri konulsa siz bunu nasıl karşılardınız?
Hoş olmadı değil mi?
Bence de olmadı.
İşte empati denilen duygu böyle bir şeydir.
Bugün başkalarına yaptığınızla, yarın yüzleşeceğiniz gerçeğini sakın unutmayın.
Keser döner sap döner, gün gelir hesap döner misali.
Neyse…
AKP’nin Sivas Valisi olan zat ise bu “pişkin” ve “kin” tohumları eken duruma takılmadığı gibi, üstüne bir de anma yasağı talimatı veriyor.
Bundan böyle olay yerinde toplu şekilde anmalar olmayacakmış?
Memleketin Valisine bakın, takmış siyaset rozetini yakasına almış yasak sopasını eline düşmüş sürek avına.
Kendisini Vali zanneden bu adam bilmez mi on beş yıldır bu geleneğin devam ettiğini, hadi bu adam Vali ve Hükümetin emrinde.
Peki eskinin “militan” solcusu ve insan haklarından bahsedildiğinde mendilini elinden düşürmeyen Ertuğrul Günay nerelerde?
Göz yaşları yoksa bir kurmacadan mı ibaretti?
Hani AKP döneminde herkes kültürünü, geleneğini özgürce yaşayacaktı.
Hani acılar ortaktı Ey Kültürlü Bakan!
Puslu Havalarda Keyfine Bakan!
Neyse…
Seçim öncesi yapılan Alevi Çalıştaylarını hepimiz iyi hatırlarız.
Recep Tayip Erdoğan’ın “Kahramanmaraş'ta analar ağladı, Çorum'da analar ağladı, Sivas'ta, Başbağlar'da, Gazi Mahallesi'nde analar ağladı. 30 yıldır benim 81 vilayetimin tamamında ağlayan, gözyaşı döken analar var" sözlerini de elbette unutmadık.
Sivas’ta anaların ağladığını kabullenen Başbakan, nasıl olur da aynı anaların evlatlarını yad etmesine yasak koydurur sorusu da aklımıza takılmasın.
Çünkü bu ülkenin sağında saf tutanlar yaşanan acıların çıkış noktasıdır. Acıyı yaşatanların siyasal konjonktürü bu tür dolambaçlar üzerine kuruludur. Analar ve yitip giden canlar üzerinden “siyaset yapmak” sağ ideolojinin yürek acısı değil, ihtiyaç duyulduğunda yararlandığı duygu sömürüsü alanıdır.
Bunu bilmemekte ahmaklıktır.
Yitip giden canları sevgi ve saygıyla anıyorum...