Önder Sav, Kemal Kılıçdaroğlu’nu Ne Yapar?

Bence bu başlık, yazacaklarıma cuk diye oturacak.
Neden mi?
Gelin hep birlikte bir analiz yapalım.
Deniz Baykal-Önder Sav ilişkisini hepimiz iyi biliriz. Hatta bu iş, ilişkinin ötesine bile geçmişti diyebiliriz. Mesela et-kemik benzetmesi uygun düşer bu duruma…
Boru değil bu, yaklaşık 50 yıllık bir birliktelik söz konusu burada.
Yani, Yarım asır…
Ve bu yarım asır boyunca Baykal hep taşıyıcı, belirleyici ve fedakâr kalan taraf oldu. Önder Sav ise, Baykal’a karşın bu yarım asır boyunca “mezar soyguncusu” tavrı tarzından politika izledi. Hepimizde iyi biliriz ki, Baykal dışarıya karşı verdiği muhalefet mücadelesinin bir benzerini de, içeride Önder Sav’a karşın vermiştir.
Kimse inkar etmesin çünkü hepimiz bunun canlı canlı tanıklarıyız.
Fedakarlık dedim.
Düşünsenize Baykal bu süreç boyunca lider konumunda ve yüz binlerce taraftarını arkasından sürükleyen bir isim.
Eğer nankör olmuş olsa idi, anında Önder Sav’ı harcayacak gücü yok muydu?
Üstelik kendisine muhalefet etmesine rağmen.
Ama Baykal bunu yapmadı. Yani Önder Sav’ın bugün kendisine yaptığını 50 yıl boyunca yapmadı.
Kim nankör, kim vefasız bunun değerlendirmesi ortada değil midir?
Şunu da özellikle vurgulamak isterim.
Elbette bir kan değişimi gerekliliğinin olduğu tartışılır. Elbette yeni heyecan, yeni vizyonun şart olduğunu siz kendinizce söyleyebilirsiniz.
Ancak bu tür ayak oyunları, bu tarz belden aşağı vuruşlarla kurulmamalıydı bu düzen.
Belden aşağı dedim, malumunuz bu tarz bir komplo ile mağdur duruma düşürüldü Baykal. O halde bu denli mağdur olmuş birisini aynı versiyon üzerinden halletmeye çalışmak, kaset komplosunu hazırlayanlarla eş değer bir durum taşımaz mı?
Elbette taşır.
Bunun bir başka adı da “düşene bir tekme de benden” anlayışıdır.
Bana göre:
Tarih belki Baykal’ı bu kaset ve bu kopmlo olayı ile hatırlayacaktır. Ama aynı tarih Önder Sav’ı ise ihanet eden kişi olarak belleğine not düşmüştür.
Bundan hiç kimsenin kuşkusu da olmasın…
Gelelim Gandhi Kemal olayına
Bu konuda çoğunluk düşünceyle aynı fikirdeyim.
Temiz,
Dürüst,
Erozyona uğramamış bir yapı..
Ancak siyaseten çok bakir.
Ayrıca Lider değil. Liderler her ne kadar halkın iteklemesiyle ortaya çıksalar da, vasıf, yetenek diye bir olguyu da unutmamak lazım.
Her şeyin ötesinde, Önder Sav versiyonu “karıştır-barıştır” politika uygulayıcısına göre oldukça toy birisi.
Peki bundan sonra ne olur?
Örneğin, elli yıllık arkadaşını sırtından hançerleyen birisi Kemal Kılıçdaroğlu’nu ne yapar?
Bence her tarafından hançerler.
Doldur boşalt değil bu yazdığım.
Eğer bizler bu tarz etik ve ilkesel kurallara uymayan, her yönüyle klasikleşmiş bir davranışın adını politika, veya her ne zıkkım olursa olsun belirlemeye kalkarsak, bu bize yol-su-elektrik olarak geri dönecektir..
Ve politik çıkarlar uğruna yol arkadaşını hançerleyen birisinin, temiz ve onurlu bir siyasetçi olduğu düşüncesinde diretirsek,
O zaman biz de bir bozukluk var demektir…
Ben söyleyeceğimi söyledim, gerisi sizin bileceğiniz iş…
Ve Notlarım:
NOT 1: Daha önce Baykalcı olarak bilinen ancak CHP Kurultayında rüzgarın yönü değişince, Dik Durmayanlar harcandı ve dönekler kervanına katıldı. Fırıldak Siyasetçilerin topluma kazandıracağı çok şey olmayacağı düşüncesiyle, pekte iyi oldu…
NOT 2: CHP Kurultay salonunun organizasyon işlerini her kim yaptıysa, bu işi bilmiyor demektir. Ben olsam 1 dakika bile partide durdurmazdım. Uysa da, uymasa da, naçizane fikrim budur.
NOT 3 : Bir önceki yazımda “Kral Öldü, Yaşasın Yeni Klar”cıları yazacağım demiştim. Biraz daha bilgi ve bulgu edineyim, paylaşacağım siz sevgili okurla…
NOT 4 : Bu köşede güya yukarıdaki yazı toplumsal içerikli türden olacaktı. Ama olmadı işte. Kurultayı izlemeye gitmiştim. "Dönüş yolculuğunu ayrı tutarak", içerik açısından kötü bir Ankara konaklaması oldu, ders oldu. Çünkü “off the record” olmanın hiçte zamanı değildi. Neyse…