Siyasette Ölçü Düzeyi: Davetiye

Siyasetin gelip dayandığı noktaya bakar mısınız?
Gazeteci soruyor “Size düğün davetiyesi geldi mi?”
CHP’deki gelişmeleri bugünlerde izleyenler tuhaflıkları arka arkaya yaşıyor. Bir yanda CHP’de umut olan Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu’nun getirdiği hareketlilik, diğer yanda Genel Sekreter ve şürekasının komiklikleri.
Siz hangi düğüne davetlisiniz? Yerel düğünlere mi, Ankara’ya mı?
Gazeteciler önüne gelene bu soruyu soruyor.
Önder Sav’ın çocuğunun düğününe kimin katılacağını, kimin ne kadar takı taktığını (Takacağını) bu düğünde çok takı takanın milletvekili adayı yapılacağı gibi komiklikler benim de bulunduğum yerlerde yarı alaycı da olsa konuşuluyor.
Bu trajikomik durumun mimarı kim dersiniz?
Yoksa kimlere davetiye gelip gelmediğini araştıran, soran, yazan gazeteciler mi?
Koca CHP’nin kamuoyunda Önder Sav’ın çocuğunun düğünü ile tartışılmaya başlandı. Tuhaf, çok tuhaf…
CHP içinde geyiklerin ise haddi hesabı yok. Çağrılmayanlar bundan sonra Ankara’da olan biteni öğrenip, sonra da bunun üzerinde de bir süre konuşacak.
Peki neyi konuşmamız gerekiyor aslında…
İşsizliği, yoksulluğu, emeklinin durumunu, YÖK’ü, eğitimi, ve birçok çözümlemeyen sorunu.
Ama biz davetiyeyi, Önder Sav’ı ve onun “Kep’çilerini şapkacılarını” konuşuyoruz.
Sivas’ı anmak
Sivas’ta Türkiye’nin aydınlık yüzleri diri diri yakıldı. Alevi Şenliği için Sivas’a giden Aziz Nesin’in de aralarında bulunduğu aydınlar, 17 yıl önce büyük bir katliama uğradı.
Toplum şimdi Sivas’ta yakılan insanlarımızı her yıl 2 Temmuz’da anıyor, bu yaşanan insanlık dramını unutturmamaya çalışıyor.
Toplumun Alevi kesimi özellikle bu konudaki duyarlılığını en üst noktada sürdürüyor. Alevilerin çeşitli dönemlerde hedef alınıp, katledildiğini 2 Temmuz’da anımsatıyor.
İzmir’de bu yıl da birçok anma etkinliği yapıldı.
Bu etkinlikleri izleyip, okuduktan sonra birkaç nokta dikkatimi çekti.
Birincisi bu anma etkinlikleri sadece Alevilerin sahip çıkacağı- çıktığı  bir olay olmamalı.
Sivas Katliamı bana göre yalnızca Alevi toplumuna yönelik şiddeti temsil etmiyor. Bu katliam aynı zamanda bu ülkedeki aydınların, solcuların, halktan, emekten yana olan insanların tümünü hedef alan bir saldırıdır.
Bu nedenle anma etkinlikleri bu duyguları taşıyan kitleleri içine alarak yapılmalıdır.
İkincisi, Sivas Katliamı’nı anarken, bunu bir anma programından ziyade, bir konser etkinliğine dönüştürülmemelidir.
Asıl tehlike burada başlamaktadır.
Bu nedenle Sivas etkinlikleri adına ortaya çıkanların önümüzdeki süreçte daha dikkatli davranması gereklidir.
Sivas bir şenlik konusu değildir. 37 insanın diri diri yakıldığı bir olayın anma törenidir.
Eğer bu etkinliğin içeriğini iyi düzenleyemiyorsanız, bırakın yapmayın daha iyi.
Özellikle, CHP’li belediyelerin bu noktalarda daha duyarlı olması gerekiyor.
Gerçi CHP içerisindeki bazı kişilerin bu konulara ne kadar duyarlı olduğu Buca’da yaşananlardan anlaşılıyor. Kendi arkadaşlarının konuşmasına bile tahammül gösteremeyen bu konuşma yapılırken Ak Partili üyelerle birlikte koridora çıkan CHP’li meclis üyelerinin durumu bundan sonra da çok tartışılır.
Bu vesileyle Türkiye’nin yetiştirdiği önemli değerleri, Muhlis Akarsu, Edibe Sulari, Metin Altıok, Hasret Gültekin,  Behçet Aysan, Asım Bezirci, Nesimi Çimen, Muhibe Akarsu, Ahmet Alan, Mehmet Atay, Sehergül Ateş, Gülender Akça, Erdal Ayrancı, Belkıs Çakır, Serpil Canik, Muammer Çiçek, Carina Cuanna, Serkan Doğan,  Murat Güneş, Murat Gündüz, Gülsüm Karababa, Uğur Kaynar, Asaf Koçak, Koray Kaya, Menekşe Kaya, Handan Metin, Sait Metin, Huriye Özkan, Yeşim Özkan, Ahmet Öztürk,  Ahmet Özyurt,  Nurcan Şahin, Özlem Şahin, Asuman Sivri, Yasemin Sivri, İnci Türk, Kenan Yılmaz’ı ve Sivas’ta  katliama gerekçe gösterilmek istenen büyük yazar Aziz Nesin’i de saygıyla anıyorum.